Czarne czy nie, no nie wiem.  Nawiązując do bardzo ciekawej notki Piotera kilka wtrętów odnośnie sowieckiego gieroja marszałka Żukowa. Wiemy, że w czerwcu 1953 doszło w Moskwie do przetasowania na szczycie władzy. Dnia 26 czerwca obalono Ławrentieja Berię, jedynego poważnego kandydata na miejsce po Stalinie. Towarzysze partyjni dokonali tego wespół z wojskowymi. Poniżej kilka relacji jak do tego doszło. 

 

Relacja z roku 2003 w tygodniku Die Zeit  z hanzeatyckiego Hamburga:

 

... Tymczasem Chruszczow intrygował z najwyższymi rangą wojskowymi, o których wiedział, że nienawidzili Berii. W końcu miał na sumieniu sporo ich towarzyszy broni.

Ten moment nadszedł pod koniec czerwca. W protokole z posiedzenia KC z 2 lipca zanotowano relację Chruszczowa: „W czwartek (25 czerwca) [...] [Beria] pożegnał się, uścisnął nam dłonie, odpowiedziałem mu też „gorącym” uściskiem: No, pomyślałem, łajdaku, to twój ostatni uścisk dłoni, jutro o drugiej w nocy zrobimy ci piekło (śmiech). Nie podamy ci ręki, przygnieciemy ci ogon."

 W międzyczasie Beria, który odkrywał „spiski” na pęczki i nakazywał skazywać „konspiratorów”, był całkowicie nieświadomy, kiedy zaczął się prawdziwy spisek. Nic nie przeczuwając pojawił się rankiem 26 czerwca 1953 r. na Kremlu na posiedzenie prezydium partii. Miał na sobie wytarty garnitur bez krawata a na nosie jak zwykle  lśniące binokle. Czuł się bezpiecznie, nie tylko dlatego, że wszystkie wejścia na Kreml były strzeżone przez niezawodne oddziały jego ministerstwa spraw wewnętrznych.

 
Malenkow otworzył sesję, po czym Chruszczow, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, wniósł kwestie omówienie „sprawy Berii”. W swoich wspomnieniach pisał później: „Beria siedział po mojej prawej stronie. Podskoczył, wziął mnie za rękę, spojrzał na mnie kompletnie zdziwiony i powiedział: 'Co się dzieje, Nikita Siergiejewiczu? O czym wy mówicie?'”

Chruszczow odczytał długą listę grzechów Berii, od rzekomego szpiegostwa na rzecz azerskiej partii Musawat w Armenii w 1919 r., przez intrygi z liderem jugosłowiańskiej partii Josipem Broz Tito, po podżeganie do waśni narodowych. Po krótkiej dyskusji wniósł o zwolnienie Berii ze wszystkich stanowisk. Malenkow, wyraźnie zdenerwowany, przedwcześnie nacisnął przycisk. Wnet do pokoju weszli marszałek Gieorgij Żukow, generał armii Kiriłł Moskalenko i czterech innych wyższych rangą oficerów. Moskalenko wycelował pistolet w Berię, a Żukow rozkazał: „Ręce do góry!”  Wieczorem Beria znalazł się w podziemnym bunkrze Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, pilnie strzeżonym przez żołnierzy Żukowa. ...

http://www.zeit.de/2003/28/A-Berija/seite-5 [wgląd za opłatą]

 

... Według innej wersji Beria został podstępnie zaaresztowany podczas posiedzenia Biura Politycznego KPZR na skutek wniosku Chruszczowa, popartego natychmiast przez pozostałych członków Biura. Na zakończenie mowy oskarżycielskiej, stanowiącej dla Berii całkowite zaskoczenie, Chruszczow miał wówczas powiedzieć: „Marszałku Żukow! Aresztujcie zdrajcę i wroga ludu, Ławrentija Berię”. Berię miano wówczas udusić, a zwłoki wynieść zawinięte w dywan, aby nie wzbudzić podejrzeń licznych agentów podległego Berii NKWD, przebywających w bezpośrednim sąsiedztwie sali, w której odbywało się posiedzenie Politbiura. ... za wiki.pl

 

New York Times napisał 11 lipca 1953 r. „… przypuszcza się, że Beria został aresztowany 27 czerwca, kiedy czołgi pojawiły się w Moskwie. Po południu tego samego dnia, w którym zauważono nieobecność Berii w operze, przez kilka godzin widziano żołnierzy”. W tej samej gazecie, w wydaniu z 14 lipca, znajduje się znaczące zdanie, że Armia Radziecka, tj. „marszałek Żukow był kluczową postacią upadku Berii”. W London Evening News z 29 lipca 1953 r. napisano, niezbyt przekonująco z dzisiejszej perspektywy, że władzę w Moskwie sprawował triumwirat wojskowy na czele z marszałkiem Żukowem. Zgodnie z tą lekturą - historycznie już nie do utrzymania - należało przypuszczać, że Beria został zastrzelony przez samego Żukowa w swoim gabinecie w dniu aresztowania.  [kiedyś skopiowałem w sieci i przetłumaczyłem via AI (źródło?)]

 

Po zamachu na 'mocnego człowieka' [gatekeeper sowieckiego deep state] wykonanym przez generałów i ich pancernych komandosów nie pozostało nic innego jak wątki narracji na nowo splatać. 

W tę nową narrację wpisuje się również data zejścia towarzysza Berii 23.12.1953 jest to międzynarodowy konsensus na wiki. 

Rosyjskojęzyczni przynudzają, że to nie tak było... i wrzucili kiedyś w pruskim przypisie nr. 4 [obecnie wykasowany]:  

По официальной версии, расстрелян 23 декабря 1953 года. В научной среде существует версия, что Берия пал жертвой внесудебной расправы несколько раньше, предположительно 26 июня 1953 года или чуть позже, а затем было сфальсифицировано уголовное дело. 

Automat tak powiada:  Według oficjalnej wersji został rozstrzelany 23 grudnia 1953 roku. W środowisku naukowym istnieje wersja, w której Beria padł ofiarą pozasądowej egzekucji nieco wcześniej, prawdopodobnie 26 czerwca 1953 r. lub nieco później, a następnie sfałszowano sprawę karną.

 

Skąd ten globalny konsensus na grudniowy dzień gwałtownego zejścia?  Hagadowymi historyjkami ubabrana globalna wiocha trzyma fason. 

---

tagi: 26.6.1953  жуков  берия 

	saturn-9
	2 lipca 2022 12:09

17     1762    9 zaloguj sie by polubić