I couldn't wait to move into a city and be around people who were doing exciting things.

 

Wieści z frontu czytania. Warto czytać i porównywać w czasach interesujących gdy szukamy co to jest 'miasto'. 

Stale sięgaj po oryginał. Taki wyimek z pewnej lektury:

(...)
Ani jednak nędza, ani przymus czy nawet jasne rozpoznanie niedorzeczności tego całego rozwoju nie umniejsza atrakcyjności tych demonicznych konstrukcji. Koło przeznaczenia toczy się ku końcowi; narodziny miasta poprzedzają jego śmierć. Początek i koniec, chłopska chata i bloki mieszkalne mają się do siebie jak dusza i inteligencja, jak krew i kamień. Przecież »Czas« nie na darmo jest słowem dla faktu nieodwracalności. Tutaj istnieje tylko ruch naprzód, nigdy wstecz.[1] Chłopstwo zrodziło niegdyś targ, miasto prowincjonalne, i żywiło je swą najlepszą krwią. Teraz ogromne miasto wysysa nienasycenie wieś, domagając się ciągle nowych rzesz ludzi i połykając je, aż na koniec w środku prawie wyludnionej pustyni słabnie i umiera. Kto raz zachwycił się całym grzesznym pięknem tego ostatniego cudu wszelkiej historii, ten już się od niego nie uwolni. Ludy pierwotne są w stanie oderwać się od swego skrawka ziemi i powędrować w dal. Duchowy nomada już tego nie potrafi. Nostalgia za wielkim miastem jest być może silniejsza niż wszystko inne. Ojczyzną jest dla niego każde z tych miast, obczyzną zaś już sąsiednia wioska. Woli raczej umrzeć na bruku niż powrócić na wieś. Spod tego uroku nie wybawia go nawet wstręt do tej wspaniałości, znużenie tą błyskotką o tysiącu barw,  taedium vitae,  które w końcu niektórych dopada. Niesie ze sobą to miasto w swe góry i nad morze. Zagubił w sobie wieś i już jej na zewnątrz nie znajduje.  

(...)

Oswald Spengler, Zmierzch Zachodu. Zarys morfologii historii powszechnej,  wybrał, opracował i przypisami opatrzył Helmut Werner, przeł. Józef Marzęcki. 

Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2014  [pierwsze polskie wydanie było w roku 2001 w innym wydawnictwie, które obecnie wydaje, albo tłoczy (?), tłumaczenia ze świętego słupnika psychoanalizy Zygmunta F.]

 

w niemieckim oryginale ten akapit jest w drugim tomie, [MIASTA I LUDY  Dusza miasta] 5 

[1] ... Das Rad des Schicksals rollt dem Ende zu; die Geburt der Stadt zieht ihren Tod nach sich. Anfang und Ende, Bauernhaus und Häuserblock verhalten sich wie Seele und Intelligenz, wie Blut und Stein. Aber »Zeit« ist nicht umsonst ein Wort für die Tatsache der Nichtumkehrbarkeit. Es gibt hier nur ein Vorwärts, kein Zurück. ...

W cytowanym akapicie to jest jedyny opuszczony fragment. Polski przekład Spenglera to przekład skróconej wersji niemieckiej, która miała chyba tylko dwa wydania [1959 i 1963]. Wersja oryginalna wiele, wiele wydań. Skrócona wersja ukazała się po angielsku w roku 1991, roku zapaści CCCP, oryginalna w 1925 i 2021. We Francji tylko oryginalna w roku 1931 tom pierwszy) 1936 (tom drugi); reedycje w 1948 i 2000 roku.

Redaktorem i autorem skrótów jest Helmut Werner, w tekście nie zaznaczono skrótów i opuszczeń. Jego wstęp jest z dnia 4 maja 1959.

Tajemnicza postać ten Helmut Werner, chyba zaistniał jeszcze jako autor pozycji naukowej wydanej przez Springera w roku 1966. Więcej sieć nie wyrzuca. Jest jeszcze autor pewnej pozycji z ezoterycznej strefy ale to raczej przypadkowa zbieżność imienia i nazwiska.

---

tagi: przeznaczenie  spengler (oswald)  gutenberg (projekt)  miasto vs. wieś  d.u.d.a. = der untergang des abendlandes  nomada (duchowy)  traduttore = traditore 

	saturn-9
	7 lipca 2023 15:43

4     867    2 zaloguj sie by polubić